شعر در مورد حاکم ظالم

شعر در مورد حاکم ظالم ، شعر و متن در مورد ظلم ستیزی و حکومت و عدالت از سعدی همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

شعر در مورد حاکم ظالم

شعر در مورد حاکمان ظالم

ای ستمگر ستم مکن چندان

که بمظلوم کار گردد تنگ

زان حذر کن که آورد روزی

دامن عدل کردگار به چنگ

بیشتر بخوانید : شعر در مورد اسم امین ، عکس اسم امین جان برای پروفایل و عکس کیک تولد

شعری در مورد حاکمان ظالم

باید یاد می گرفتیم، 

یاد می گرفتیم که زندگی سرکش تر از آن است

که با نوازش احساس و شعور دلبرانه ی عشق رام شود

و دل، ظالم تر از آن است که پس از اولین جوشش عشق

زنجیر جنون اش را از گردن ات بردارد

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره حاکم ظالم

نخواهی که باشد دلت دردمند

دل دردمندان برآور زبند

ره نیک مردان آزاده گیر

چو ایستاده ای دست افتاده گیر

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعری درباره حاکمان ظالم

عدل چِه‌بود، وضع اندر موضعش

ظلم چِه‌بود، وضع در ناموضعش

عدل چِه‌بود، آب ده اشجار را

ظلم چِه‌بود، آب دادن خار را

بیشتر بخوانید : شعر در مورد اسم سجاد ، عکس نوشته و عکس پروفایل تبریک تولد اسم سجاد

شعر در مورد حاکم ظالم

هر کجا عدل روی بنموده ست

نعمت اندر جهان بیفزوده ست

هر کجا ظلم رخت افکنده ست

مملکت را ز بیخ برکنده ست

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد حاکمان ظالم

شعری در مورد حاکمان ظالم

سلطان که نه عادل است

شیطان باشد

گرگ رمه و شغال

بستان باشد

گر عدل کند

سایه یزدان باشد

پشت خرد و پناه

ایمان باشد

بیشتر بخوانید : شعر در مورد اسم دانیال ، عکس نوشته و عکس برای پروفایل تبریک تولد اسم دانیال

شعر درباره حاکم ظالم

دل در کف بیداد تو جز داد ندارد

ای داد که کس همچو تو بیداد ندارد

فریاد رسی نیست در این ملک و گرنه

کس نیست که از دست تو فریاد ندارد

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعری درباره حاکمان ظالم

ای ستمگر ستم مکن چندان

که بمظلوم کار گردد تنگ

زان حذرکن که آورد روزی

دامن عدل کردگار به چنگ

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد حاکم ظالم

آه مظلوم تیر دل‌دوزیست

که ز شست قضا رها گردد

گر رسد برنشان عجب نبود

تیرازآن شست کی رها گردد

بیشتر بخوانید : شعر در مورد اسم مبینا ، متن زیبا و عاشقانه و آهنگ برای اسم مبینا

شعر در مورد حاکمان ظالم

شعری در مورد حاکمان ظالم

گر طبیبی حاذقی

رنجور را تلخی دهد

گر چه ظالم می‌نماید

نیست ظالم عادلست

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر درباره حاکم ظالم

شعری درباره حاکمان ظالم

مرا در آغوش می گیری

و بغل می کنی؟

بازوانت را به دور اندام من

حلقه می کنی؟

آنچه سرنوشتی ظالمانه

مقدر ساخته ،

بی اثر می کنی؟

روزى گُذشت پادشهى از گُذرگهى

فریاد شوق بَر سَر هر کوى و بام خاست‏

پرسید زان میانه یکى کودک یتیم

کاین تابناک چیست که بر تاج پادشاست‏

.

آن یک جواب داد چه دانیم ما که چیست

پیداست آنقدَر که مَتاعى گرانبهاست‏

نزدیک رفت پیرزنى کوژپشت و گفت

این اشگ دیده من و خون دل شماست‏

.

ما را به رخت و چوب شبانى فریفته است

این گرگ سال‌هاست که با گله آشناست‏

آن پارسا که دِه خَرَد و مِلْک، رهزن است

آن پادشا که مال رعیت خورد گداست‏

.

بر قطره سرشگ یتیمان نَظاره کن

تا بنگرى که روشنى گُوهر از کجاست‏

پروین به کجروان سخن از راستى چه سود

کو آنچنان کسى که نرنجد ز حرف راست

.

برکن ز بن این بنا،

که باید

از ریشه بنای ظلم

برکند