متن در مورد پرواز انسان

متن در مورد پرواز انسان ، پرواز هواپیما در آسمان + پرواز روح و اوج گرفتن همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

متن در مورد پرواز انسان

امروزت را زندگی کن

بخاطرتمام آنانی که درکنارت هستند

امروزعاشقانه پروازکن

تولدی دوباره یافتی

تولدت مبارک ای انسان قدرتمند

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

متن در مورد پرواز انسان

پروازِ هیچ پرنده‌ای را

حسرت نمی‌برم

وقتی قفس

چشم‌های تو باشد

بیشتر بخوانید : شعر در مورد آب ، زلال و روان و آتش و خاک کودکانه از سعدی مولانا سهراب سپهری

متن درباره پرواز انسان

مگر می توان

تو را دوست نداشت؟

مثل این که

به پرنده بگویی

پرواز نکن

بغ می کند

می میرد

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد پرواز انسان

ای کبوتر چاهی به کدامین راهی راه ، مسدود است

و تو در اشتباهی آب در چاه حیات خشکیده است

صیاد تازه نفس با قفس از راه رسیده است

از نو پرواز کن آسمانی دیگر و اقیانوسی بجوی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

متن در مورد پرواز کردن انسان

ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺩﯾﺮ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﭘﺪر

ﻟﺮﺯﺵ ﭘﯿﻮﺳﺘﻪ ﺍﺕ ﺭﺍ ﺩﯾﺮ ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﭘﺪﺭ

بعد تو پرواز هرگز لحظه ی خوبی نبود

شانه های خسته ات را دیر فهمیدم پدر

بیشتر بخوانید : شعر در مورد استاد ، دانشگاه و شاگرد و معلم و استاد خوب و بد

متن در مورد پرواز انسان

آفتاب،

پشت پنجره

در انتظار پلک گشودن،

پرنده،

در انتظار پرواز

و عشق

در انتظار بوسیدن و

 نوازش تو ست.

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

متن درباره پرواز انسان

چه عاشقانه با من بازی کردی

و من به همین سادگی‌

در پس عاشقانه‌های تو آب شدم

گاهی باید رفت من و عاشقانه هایم

به خانه بر می‌‌گردیم

تو خوش باش با هزار قناری

که بر آسمان دلت پرواز می‌‌کنند

می‌ خواهم ببینم کجای جهان را

خواهی‌ گرفت

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر در مورد پرواز انسان

بیا پَر بگیریم

فراتر از مرز آرزوها

بیا بامن تو پرواز کن

بال به بال هم

دور از این غم ها

بیا با هم کوچ کنیم

فراتر از رویا

پرواز را زندگی کنیم

زندگی را معنا

بیشتر بخوانید : شعر در مورد امید ، از حافظ و امیدواری به خدا از سعدی و مولانا و شاملو

متن در مورد پرواز کردن انسان

دلم گرفته تر

از پیله کرم ابریشم کوچکی‌ست

که به تاری آویزان است

بر تک درخت تنهایی…

نور می خواهد،

دستان گرم تو را

تا بشکافد

ازدحام دهشتزای بی کسی را

بال پروازم را بگشا

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

متن در مورد پرواز انسان

پرواز هم

دیگر رویای این پرنده نبود

دانه دانه پرهایش را چید

تا بر این بالش

خواب دیگری ببیند!

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

متن درباره پرواز انسان

آن دم

که دریا و آسمان

گم شود

پرواز، خواهم آموخت

پیش از آن که چشمانِ تو

دوباره باز شود.

بیشتر بخوانید : شعر در مورد آینه ، شکسته و آینه ها عاشقانه از مولانا

شعر در مورد پرواز انسان

همه اش غصه ی دیروز و غم فردا داریم

ما که در لب در همه حال حرف پرواز داریم

این چه سوالی است از دگران

که چرا همه اش غم نان و کام داریم ؟ …

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

متن در مورد پرواز کردن انسان

باران که می بارد

دلم می خواهد

پروانه شوم

و از پیله ی خود بیـرون بیایم

تارهای تنیده ام را

بشکافم و

پرواز را بسوی آغوش تو

آغاز کنم

شاید…

مسیر خوشبختی

میان بازوان تو باشد.

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

متن در مورد پرواز انسان

منم آن مرغ پروازی که می بالد به بال خویش

من آن مرغ آزادم که می نازم به آوازم

منم آن شوق پروازی که می سازد به ساز خویش

من آن میم پروازم که آغاز است شیرازم

بیشتر بخوانید : شعر در مورد آرامش ، زندگی و دل و دریا و شب با یاد خدا از مولانا

متن درباره پرواز انسان

نامت را

به تمام پرنده ها یاد داده ام

به آسمان

به ابرها

و به شعرهایم

دفترم را باز کن

هر شعری پرواز بلد نباشد

مال من نیست…

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

دلتنگت که می شوم،

حسِ پرواز–

به سرم می زند…

افسوس!

من پرنده ای محبوسم