شعر ولادت امام سجاد سازگار

شعر ولادت امام سجاد سازگار ، اشعار تولد و میلاد امام سجاد سازگار همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

اشعار ولادت امام سجاد سازگار

تو با زبان خدا حرف می‌زنی آخر

چگونه یاد بگیریم ربنایت را

بیا و بعد دعا روضه هم بخوان آقا

بیا و شرح بده داغ کربلایت را

ولادت سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر ولادت امام سجاد از سازگار

الا سیر عروجت تا سحرگاه

من الله و الی الله و مـع الله

نهان از چشم‌ها اسرار خود را

علی با چاه می‌گفت و تو با ماه

تـو قرآنی… تـو ایمانی… تـو دینی

تـو سر تـا پـا امیرالمؤمنینی

ولادت با سعادت امام سجاد (ع) مبارک باد!

بیشتر بخوانید : شعر در مورد طوفان ، دریا و عشق و زندگی شاملو و شعر با کلمه طوفان

اشعار میلاد امام سجاد سازگار

نخلهای بلند نخلستان

بارش رحمتی که دیده تویی

با دعای غلام دارد

آسمان مدینه می بارد

ولادت سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

اشعار ولادت امام سجاد سازگار

کامَش که با گلبوسه یِ ارباب وا شد

ذکرِ لبِ کـرب و بلا شـکرِ خـدا شد

آمـد به دنـیا عـزّتِ ایـرانِ ما شد

عَرشِ خدا با دیدنِ گهواره …تا شد…

خَم شد که بُگْذارد دو دیده زیرِ پایش

لـرزیده عـالَم با تکـان‌های عَـبایَش

ولادت سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر ولادت امام سجاد از سازگار

به ناگه «فرزدق» خروشید در دم

که: ایـن است نجل رسول مکرم!

تو چون می‌کنی در مقامش تجاهل؟

من او را بـه از خویشتن می‌شناسم

نمـاز اسـت بـی او گنـاه کبیره

ثواب است بی او خطـای مسلّم

تعـالیم اسـلام از اوست جـاری

قوانین توحیـد از اوست محکم

ولادت سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

بیشتر بخوانید : شعر در مورد ضامن آهو ، شعر کودکانه و زیبا در مورد ضامن آهو امام رضا

اشعار میلاد امام سجاد سازگار

بیا بگو چه کشیدی تو در چهل منزل

بگو که بست به زنجیر دست و پایت را

بیا بگو چه به روز رقیه آوردند

بگو چگونه کشیدند عمه هایت را

کسی که حرف خدا و کتاب می‌آورد

کنار یک سر تشنه شراب می‌آورد

ولادت سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

اشعار ولادت امام سجاد سازگار

چراغـی است بـر قلـۀ آفرینش

امام است بـر جملۀ خلـق عالم

سلام و رکوع و سجود است از او

قنوت و قیـام و قعود است از او

امامـی اسـت کـو را امـم می‌شناسد

کریمـی اسـت کـو را کرم می‌شناسد

صفا، مروه، مسعی، حجر، حجر، زمزم

طـواف و مطـاف و حـرم مـی‌شناسد

ولادت سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر ولادت امام سجاد از سازگار

نسیم پنجم شعبان ز. راه آمده است

صدای پای بهاران ز. راه آمده است

ببین بدون پیمبر بدون جبرائیل

دوباره آیه‌ی قرآن ز. راه آمده است

میلاد سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

بیشتر بخوانید : شعر در مورد ضعف ، شعر در مورد نقظه ضعف مدیریت و انسان و ناتوانی

اشعار میلاد امام سجاد سازگار

سی سال بعد ِ کرببلا… ، در مدینه هم

از گریه هاش محشر کبری به پا شده است

هم کربلا وکوفه و هم شام  ، این امام

مجموعه ی تمامی این روضه ها شده است

میلاد سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

اشعار ولادت امام سجاد سازگار

ای اهل دعا! روح دعا باد مبارک

در دیـده تجلای خدا باد مبارک

این عید مبارک، به شما باد مبارک

لبخند امـام شهدا بـاد مبـارک

جان در بدن عالم ایجاد مبارک

آمد به جهان حضرت سجاد، مبارک

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر ولادت امام سجاد از سازگار

طریق روضه خواندن را ز. تو آموختم، اما.

طریق نوکرى را باید از قنبر بیاموزم

دعا را از ابوحمزه، مکارم را از اخلاقت

تجافى جهان را از همین منظر بیاموزم

میلاد سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

بیشتر بخوانید : شعر در مورد شوش ، را دیدم و شعر کوتاه و غمگین در مورد خوزستان و شهر شوش

اشعار میلاد امام سجاد سازگار

میان بیشه‌ی شیران هاشمی امشب

غزال عرصه‌ی ایمان ز. راه آمده است

فقط نه اینکه ز. راه آمده عزیز عرب

عزیز دختر ایران ز. راه آمده است

میلاد سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر ولادت امام سجاد از سازگار

خدا امشب ولیّش را ولی داد

جمالی منجلی نوری جلی داد

حسین بن علی چشم تو روشن

که امشب بر تو ذات حق علی داد

شب وجد امـام عالـمین است

که میلاد علی بن الحسین است

ولادت با سعادت امام سجاد(ع) مبارک باد

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

اشعار میلاد امام سجاد سازگار

امام چارم آوردی بـه دنیا

عروس حضرت زهرا مبارک

عبادت‌های حیدر یـاد آمد

که عید حضرت سجاد آمـد

میلاد سیدالساجدین (ع) مبارک باد!

بیشتر بخوانید : شعر در مورد دشتی ، شعر های محلی دشتی و اشعار فایز دشتی و شهر دشتی

اشعار ولادت امام سجاد سازگار

امروز دل اهل ولایت شاد است

میلاد سعید اشرف ایجاد است

آن قدر به درگاه خدا کرد سجود

معروف از آن به سید سجاداست

میلاد سید الساجدین(ع) مبارک باد

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

نسیـم آورَد بـوی عطــر بهــاران

فضـا گشتـه خـرّم چو روی نگاران

سمــا ســرخ‌تر از رخ لالــه‌رویان

زمیـن سبزتــر از خــط گلعـذاران

ملـک مشـک افشانـد از عطر گیسو

فلک بر زمین بارد اختـر چـو بـاران

ندا مـی‌دهد مـرغ شـب لحظه‌لحظه

که روشن شده چشمِ شب‌زنده‌داران

جمـال خــدا را بــه بیـت ولایت

بیاییــد یــاران ببینیــد یــاران!

عروس محمّد علی زاد امشب

ولیِ خـدا را ولـی زاد امشب

الا ای همـه خلق عالم خدا را

خدا خوانده امشب شما را شما را

برآییــد از پــردۀ تیرگــی‌ها

ببینیـد بـی‌پرده روی خـدا را

در آغوش فُلک نجات دو عالم

ببینیـد روشـن چـراغ هدا را

ببینیـد در لیلــۀ پنجِ شعبان

رخِ چارمیـن حجّتِ کبریــا را

بگردیـد دور حریـم جمــالش

ببینید هم مروه را هم صفا را

امام شهیدان که جان است جان را

گرفتـه در آغـوش، جان جهان را

دل عالمـی بستــه بــر تـار مویش

ز شمس الضحی برده دل ماهِ رویش

حیات است مرهون عیـن الحیاتش

بقا قطره‌ای کوچک از آب جـویش

تو گویـی کـه از صبـح روز ولادت

دمد وحی صاعـد ز نـای گلــویش

ننوشیــده مــی، ساقیـان بهشتی

فتادنـد مستانــه پــای سبـویش

نبـرده است تنهـا دل دوستـان را

که دشمن بوَد کشتۀ خلق و خویَش

خصالش محمّد کمالش محمّد(ص)

جلالش محمّد جمالش محمّد(ص)

سـلامُ علـی آلِ طاهــا و یاسیــن

به این خلق و این خوی و این عزّ و تمکین

رخش مصحف فاطمه، حُسن، قرآن

پُر از «قدر»و«واللیل»و«والشمس»و«والتین»

درود الهــی بــر آن خُلـق نیکو

سلام محمّد بر آن خوی شیرین

نماز از خضوعش بـه پـرواز آید

دعا از نفس‌های او بستـه آذین

به سجـاده‌اش آسمان آورد سر

به ذکر دعایش خدا گوید آمین

سلام خدا بر خضوع و خشوعش

قیام و قعود و رکوع و سجودش

درود خداونــد حــی جلیلــش

به قدر و کمـال و جمال جمیلش

عجب نیست در مسلخ عشق و ایثار

اگـر بوسـه بـر دست آرد خلیلش

عجـب نیست کز عرشۀ عرش اعلا

طـواف آرد از چــارسو جبرئیلش

سلاطین غلامش، خواتین کنیزش

طوایـف مریـدش، قبایل دخیلش

حجـر شاهـد عـزت و اقتــدارش

هشـام ابـن عبدالملک‌ها ذلیلش

بسا تخت شاهی فرو رفت در گل

کجا حاکم گِل شود حاکم دل؟

«هشـام» استـلام حجـر تـا نماید

در آن ازدحــام خــلایق نشایــد

نه قدری که از وی شـود قدردانـی

نه کس بود تا کس بر او ره‌گشایـد

بـه ناگــاه دیدنــد آمــد جوانــی

کـه پیوستـه او را حَجر مـی‌ستاید

گشودنــد حُجّــاج از چـار سو، ره

کـه آن شاهـد حسـن یکتـا بیـاید

یکی خواست تا سر به پایش گذارد

یکـی رفـت تـا جـان نثارش نماید

یکی گفت نامش چه باشد هشاما

– حسد را نگر- گفت: نشناسم او را

به ناگه «فرزدق» خروشید در دم

که: ایـن است نجل رسول مکرم!

تو چون می‌کنی در مقامش تجاهل؟

من او را بـه از خویشتن می‌شناسم

نمـاز اسـت بـی او گنـاه کبیره

ثواب است بی او خطـای مسلّم

تعـالیم اسـلام از اوست جـاری

قوانین توحیـد از اوست محکم

چراغـی است بـر قلـۀ آفرینش

امام است بـر جملۀ خلـق عالم

سلام و رکوع و سجود است از او

قنوت و قیـام و قعود است از او

امامـی اسـت کـو را امـم می‌شناسد

کریمـی اسـت کـو را کرم می‌شناسد

صفا، مروه، مسعی، حجر، حجر، زمزم

طـواف و مطـاف و حـرم مـی‌شناسد

بیابـان مکـه، منـا، خیـف، مشعر

سمـاوات و لوح و قلم مـی‌شناسد

زمین می‌شناسد، زمان می‌شناسد

عرب می‌شناسد، عجم می‌شناسد

یم و قطره و ماه و خورشید، او را

بـه ذات الهــی قسـم می‌شناسد

سلام خدا بر اب و جد و مامش

مسلمان بود هر که داند امامش

سلام ای سلام خـدا بـر سـلامت!

درود ای کـلام الهــی، کــلامت!

تو هم سجده؛ هم سیدالساجدینی

که قلب حسین است بیت‌الحرامت

مسلمـان نباشم نبـاشم نبـاشم

ندانـم اگـر بـر خـلایق امـامت

سلام خدا بـر سجـود و رکوعت

درود خـدا بـر قعــود و قیـامت

حجر بر در خانه‌ات قطعه سنگی

مقـام آورد سـر بـه پای مقامت

تو حَجّی صلاتی زکاتی جهادی

تو ممدوح بـا نامِ زین العبادی

تو در تیرگــی‌ها سـراج المنیری

تو همچون پیمبر، بشر را بشیری

سمـاوات و عرشند در اختیـارت

تـو آزادۀ عالمـی، کـی اسیـری؟

تو در کنـج ویرانه‌ها هـم بهشتی

تو در زیــر زنجیرهـا هـم امیری

به پای تو سر کرد خم «سربلندی»

تو تنها به نزدِ خدا سر به زیری

یمِ هشت بحری و درِّ سـه دریا

ولـی خداونــد حــیّ قدیـری

تو «قدر» و «تبارک» تو «فرقان» و «نوری»

تو عیسـی تـو گردون تو موسی تو طوری

تو با خطبه‌ات شام را شـام کردی

تو همچون علی فتح اسـلام کردی

تو از شـام، پیغـام خـون خـدا را

به هر عصر و هر نسل، اعلام کردی

تو بـر روی دشمـن نمـودی تبسّم

تو حتی به «مروان» هم اکرام کردی

تو دل پیش زخـم‌ زبان‌هـا گشودی

تو دعـوت ز سنـگِ لبِ‌ بـام کردی

تو در کوفه یک لحظه دخت علی را

بـه اوج خروشیــدن آرام کــردی

تو با صبر و با حلم و با استقامت

بـه قـرآن بقـا داده‌ای تا قیامت

تو زمزم، تو مروه، تو سعـی و صفایی

تو فرزنـد کعبـه، تـو خیـف و منایی

تو قرآن، تو احمد، تو حیدر، تو زهرا(س)

تـو در حُسـن، آیینـۀ مجتبــایی

امامـی و، پیغمبــری از تـو زیبد

کــه تنهــا پیــام‌آورِ کــربلایی

کلامت بوَد وحیِ صاعد چه گویم

تــو از پــای تـا سر کلامِ خدایی

دعـا بــر دهـان و لبت بوسه آرد

همانــا همانــا تــو روح دعـایی

چه بهتر که «میثم» ثنای تو گوید

بـرای تـو خوانـد، بـرای تو گوید

غلامرضا سازگار