شعر عاشقانه از مولانا

شعر عاشقانه از مولانا ؛ عاشقانه ترین اشعار مولانا همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

شعر عاشقانه از مولانا کوتاه

چو تو پنهان شوی از من

همه تاریکی و کفرم

چو تو پیدا شوی بر من

مسلمانم به جان تو

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر عاشقانه از مولانا برای همسر

در هوایت بی قرارم روز و شب

سر ز پایت بر ندارم روز و شب

بیشتر بخوانید : پیام تبریک عید نوروز به استاد دانشگاه ، متن تبریک عید نوروز اداری

شعر عاشقانه از مولانا برای پروفایل

خبر کن

ای ستاره یار ما را

که دریابد

دل خون خوار ما را

خبر کن

آن طبیب عاشقان را

که تا شربت دهد

بیمار ما را …

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر عاشقانه از مولانا طولانی

گر آبی خوردم از کوزه

خیال تو در او دیدم

وگر یک دم زدم بی‌تو

پشیمانم به جان تو

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر عاشقانه از مولانا برای کارت عروسی

یک بوسه ز تو خواستم و شش دادی

شاگرد که بودی که چنین استادی

خوبی و کرم را چو نکو بنیادی

ای دنیا را ز تو هزار آزادی

بیشتر بخوانید : پیام تبریک عید نوروز کودکانه ، متن تبریک عید نوروز اداری و عاشقانه

شعری عاشقانه از مولانا

شعرهای عاشقانه از مولانا

اگر بی‌تو بر افلاکم

چو ابر تیره غمناکم

وگر بی‌تو به گلزارم

به زندانم به جان تو

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر عاشقانه بهاری از مولانا

سماع گوش من نامت

سماع هوش من جامت

عمارت کن مرا آخر

که ویرانم به جان تو

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر از مولانا برای همسر

شعر از مولانا برای پروفایل

تو عید جان قربانی

و پیشت عاشقان قربان

بکش در مطبخ خویشم

که قربانم به جان تو …

بیشتر بخوانید : پیام تبریک عید نوروز رسمی ، اداری سال ۹۹ + متن اداری تبریک سال نو

شعر از مولانا طولانی

شعر از مولانا برای کارت عروسی

بگریست بسی از غمِ تو

طفلِ دو چشمم ،

وز سنگ دلی

در دهنش شیر نکردی ….

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعری عاشقانه

گر زان که نه‌ای طالب

جوینده شوی با ما

ور زان که نه‌ای مطرب

گوینده شوی با ما

گر زان که تو قارونی

در عشق شوی مفلس

ور زان که خداوندی

هم بنده شوی با ما

بیشتر بخوانید : پیام تبریک عید نوروز ۱۴۰۱ ، تبریک عید به دوست صمیمی + تبریک عید نوروز

شعرهای عاشقانه

یک شمع از این مجلس

صد شمع بگیراند

گر مرده‌ای ور زنده

هم زنده شوی با ما

چون دانه شد افکنده

بر رست و درختی شد

این رمز چو دریابی

افکنده شوی با ما …