شعر خیام در مورد پاییز

شعر خیام در مورد پاییز ؛ مجموعه اشعار زیبا خیام درباره فصل پاییز همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

این برگریزانِ پاییز

جان می ‌دهد برای عاشقی

دستِ دلبر را بگیری

و‌ از هیاهوی جهان دور شوی

غرقِ بوسه و آغوش

دوستت دارم بگویی و بشنوی

آدمی با همین بهانه ‌ها زنده می‌ ماند

بوی نمِ باران و هوای دلبرانه

فکر کن …

گم شوم میان چهارخانه‌ پیراهنت

گرم شوم از گرمای آغوشت

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

نفس عمیق بکش و چشمانت را ببند

آرامش طبیعت را احساس کن

اجازه بده آرامش در ذهنت جریان پیدا کند

بگذار زمزمه باد در گوش هایت بپیچد

در شب آرام پاییزی

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

پاییز که می‌ رسد

برگ‌ ها

از شانه‌ های درختان می‌ ریزند

تنهایی‌ ها

از شاخه‌ های آدم‌ ها جوانه می‌ زنند

پاییز خزان برگ‌ هاست

پاییز بهار تنهایی‌ هاست

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

برگ به برگ

باران به باران

هدر می‌ دهی

پاییز را

به پای نیامدنت

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

وجودم پاره ای از شب

دلم تنهاترین پاییز

بساطم بقچه ی اندوه

دلم تنگ است

دلم اندازه حجم قفس تنگ است

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

بیا پاییز و جادو کن

قلبم مدتهاست که یخ زده

بیا و با خودت برایم

یک سبد عشق بیاور

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

پاییز در راه است

بیایید باهم قدرى مهربان تر باشیم

و یک فنجان چای محّبت

باهم بنوشیم و بدانیم

مهربانیهایمان هرچه پررنگ تر بهتر…

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

چه سختِ هم پاییز باشد ؛

هم ابر باشد

هم باران باشد !

هم خیابان ِ خیس …

اما نه تو باشی، نه دستی برای فشردن باشد

نه پایی برای قدم زدن باشد

و نه نگاهی برای زل زدن

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

میخواهم غم و اندوهم را

به برگ درختان سنجاق کنم

صدای نفس های پاییز به گوشم میرسند

چند روز دیگر

برگها میریزند و حتما غم های من …

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

پاییز از چشمان من شروع شد

از برگ ریزان دلم

از نارنجی سکوتم

که مشت مشت دلتنگی به آسمان می پاشید

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

پاییز

آرام آرام قدم بردار

که تو فصل عاشقانه‌ هایی

و من تنها …

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

دستهایت را آماده کن پاییز نزدیک است

باید گره بخورند در دستهای عاشق من

دستهایی که سالهاست

در انتظار عاشقی کردن تنها مانده اند

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

اما امروز

در محاصره‌ پنجره‌ های پاییز

می‌ خواهم تو را به نام بخوانم

آتش کوچکی روشن کنم

چیزی بپوشم و تو را

ای پیراهنِ بافته از گل پرتقال

و شکوفه ‌های شب ‌بو صدا کنم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

پاییز را ساده منگر

پاییز…

اتحاد جنون آمیز برگ است با نور

عاشقانه برگی ست که

هم رنگ خورشید شده است …

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

از بس که خدا عاشق نقاشی بود

هر فصل به روی بوم ، یک چیز کشید

یک بار ولی گمان کنم شاعر شد

یک گوشه ی دنج رفت و پاییز کشید