مریم در شعر حافظ

مریم در شعر حافظ ، جملات زیبا در وصف مریم + در مورد مریم همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که حاصل تلاش تیم شعر و فرهنگ سایت است مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد.

مریم در شعر حافظ

دلبرم عزم سفر کرد خدا را یاران

چه کنم با دل مجروح که مرهم با اوست

با که این نکته توان گفت که آن سنگین دل

کشت ما را و دم عیسی مریم با اوست

حافظ از معتقدان است گرامی دارش

زان که بخشایش بس روح مکرم با اوست

حافظ

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

مریم شعر حافظ

از برگ گل‌های سپید از سبزی باغ امید

الهه یک مریمو به خاطر من آفرید

با هیجان و التهاب با ظرفی طلای ناب

عکس قشنگ مریمو خدا برای من کشید

بیشتر بخوانید : پرنیان در شعر مولانا ، متن پرنیان در شعر حافظ و سعدی

شعر مریم

مریم گل ناز منه غنچه گل باز منه

ترانه‌ساز زندگی برای آواز منه

مریم صدای پاش میاد آهسته و یواش میاد

به لطف ناز قدمش بهارش باهاش میاد…

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

مریم در شعر سعدی

روزه کردم نذر چون مریم که هم مریم صفاست

خاطر روح القدس پیوند عیسی زای من

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

مریم در شعر حافظ

شاهد مستوری گل

قطره شبنم بس است

چهره مریم دلیل

عصمت مریم بس است

بیشتر بخوانید : شعر پرنیان حافظ ، پرنیان در شعر مولانا + شعر تولد پرنیان

مریم شعر حافظ

لالالالا گل مریم

می گم طاقت نیاوردم

برات می خونم از فردا

ببین از شب کم آوردم

ستاره ها گمن انگار

زمین تو قصر بارون

دل آیینه می خنده

به این دیوار دیونه

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر مریم

مسیح روح را

مریم حجابست

بهشت وصل را

آدم حجابست

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

مریم در شعر سعدی

ای گل بویای مریم چیستی

راوی دلجو پیام کیستی؟

عاشقم بر بوی مستی‌‏زای تو

چون تو با عشق آشنا کم نیستی

از کجا آورده‌‏ای پیغام عشق

نام تو آرد به یادم نام عشق

بوی ‏عشق ‏است ‏این‏که در خودپروری

بهر ما اوصاف محبوب آوری

بیشتر بخوانید : پرنیان در شعر سعدی ، شعر تولد پرنیان + نامه در شعر سعدی

مریم در شعر حافظ

خاطر ما را کنی دمساز عشق

همره بوی دلارا می‌بری

جان به قربان تو و بوی خوشت

بوی عشق‌انگیز و دلجوی خوشت

بی‏ زبانی ظاهراً اما به گوش

می‌رساند بوی تو بانگ و خروش

بانگ شیدایی، خروش دلبری

گوش من بنواخت اما تو خموش

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

مریم شعر حافظ

در خموشی با منت باشد سخن

قصه‏‌های دلبری گویی به من

گویی از عشق و محبت رازها

می‌نمایی از لطافت نازها

چون ز هم پرهای سیمین واکنی

همره بویت کنی پروازها

عطر جان بخشت به بالا پرکشد

خاطر عشاق را در برکشد

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

شعر مریم

بوی تو آرد به یادم روی دوست

زنده سازد در مشامم بوی دوست

با چنین ناز و نشاط و خُرمی

آمدی آیا مگر از کوی دوست

کز شمیم خویشتن مستم کنی

در هوای دوست پابستم کنی

چون تو را بویم به یادش خوش‏دلم

خوش کنی از بوی مهرش محفلم

بیشتر بخوانید : شعر به نام خدا از سعدی ، شعر برای شروع با نام خدا کوتاه

مریم در شعر سعدی

نکته‏‌ها گویی به من از عشق او

زآن که پنداری ز یادش غافلم

نی کجا غافل توان بودن ازو

بی ‏رخ دلجویش آسودن ازو

شاعر: ادیب برومند

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

مریم در شعر حافظ

روح پاکست چشم عیسی جام

خون لعلست اشک مریم خم

⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔⇔

مریم شعر حافظ

عروس چمن،

مریم تابناک

گرو برده

از نوعروسان خاک

بیشتر بخوانید : شعر به نام خدا از مولانا ، شعر به نام خدا از سعدی و حافظ

شعر مریم

در سرزمین من

هیچ کوچه ای

به نام هیچ زنی نیست

و هیچ خیابانی …

بن بست ها اما

فقط زنها را می شناسد انگار

در سرزمین من

سهم زنها از رودخانه ها

تنها پل هایی است

که پشت سر آدمها خراب شده اند!

اینجا

نام هیچ بیمارستانی

مریم نیست

تخت های زایشگاهها اما

پر از مریم های درد کشیده ای است

که هیچ یک ، مسیح را

آبستن نیستند!