شعر در مورد ثبات قدم ، پایداری و ایستادگی و ثبات داشتن - پارسی زی
پیام تولدت مبارک رسمی ، پیام تبریک تولد رسمی به زبان انگلیسی

پیام تولدت مبارک رسمی ، پیام تبریک تولد رسمی به زبان انگلیسی

پیام تولدت مبارک رسمی پیام تولدت مبارک رسمی ، پیام تبریک تولد رسمی به زبان انگلیسی همگی در سایت پارسی زی.امیدواریم این مطلب که حاصل …

متن زیبا در مورد حباب ، شعر حباب آرزوها + متن کوتاه درباره حباب شیشه ای زندگی

متن زیبا در مورد حباب ، شعر حباب آرزوها + متن کوتاه درباره حباب شیشه ای زندگی

متن زیبا در مورد حباب متن زیبا در مورد حباب ، شعر حباب آرزوها + متن کوتاه درباره حباب شیشه ای زندگی همگی در سایت …

شعر در مورد کعبه از حافظ ؛ مجموعه ای از اشعار زیبا حافظ درباره کعبه

شعر در مورد کعبه از حافظ ؛ مجموعه ای از اشعار زیبا حافظ درباره کعبه

شعر در مورد کعبه از حافظ شعر در مورد کعبه از حافظ ؛ مجموعه ای از اشعار زیبا حافظ درباره کعبه همگی در سایت پارسی …

شعر در مورد ثبات قدم

شعر در مورد ثبات قدم , شعر در مورد ایستادگی , شعر در مورد پایداری , شعر در مورد ثبات

با مجموعه شعر در مورد ثبات قدم ، اشعاری زیبا در مورد ایستادگی و پایداری ، زیباترین شعر در مورد ثبات داشتن در سایت پارسی زی همراه باشید

اشعار ثبات قدم

ساقیا سایه ابر است و بهار و لب جوی

من نگویم چه کن ار اهل دلی خود تو بگوی

بوی یک رنگی از این نقش نمی‌آید خیز

دلق آلوده صوفی به می ناب بشوی

سفله طبع است جهان بر کرمش تکیه مکن

ای جهان دیده ثبات قدم از سفله مجوی

دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر

از در عیش درآ و به ره عیب مپوی

شکر آن را که دگربار رسیدی به بهار

بیخ نیکی بنشان و ره تحقیق بجوی

روی جانان طلبی آینه را قابل ساز

ور نه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

گوش بگشای که بلبل به فغان می‌گوید

خواجه تقصیر مفرما گل توفیق ببوی

گفتی از حافظ ما بوی ریا می‌آید

آفرین بر نفست باد که خوش بردی بوی

شعر از حافظ

⇔⇔⇔⇔

ایستادگی کن ،

 ایستادگی کن ؛

و ایستادگی کن …

و به یاد داشته باش که لشکری از کلاغها ،

جرات نزدیک شدن به مترسکی که ایستادگی را فقط به نمایش می گذارد  ندارند.

بیشتر بخوانید : شعر در مورد پیری ، مادر و جوانی و تنهایی شهریار

باید در نبرد بیهوده ی ایده و ائین ها

ایستاد و ایستادگی کرد و از ان گذاشت

⇔⇔⇔⇔

دانی که چنگ و عود چه تقریر می‌کنند

پنهان خورید باده که تعزیر می‌کنند

ناموس عشق و رونق عشاق می‌برند

عیب جوان و سرزنش پیر می‌کنند

جز قلب تیره هیچ نشد حاصل و هنوز

باطل در این خیال که اکسیر می‌کنند

گویند رمز عشق مگویید و مشنوید

مشکل حکایتیست که تقریر می‌کنند

ما از برون در شده مغرور صد فریب

تا خود درون پرده چه تدبیر می‌کنند

تشویش وقت پیر مغان می‌دهند باز

این سالکان نگر که چه با پیر می‌کنند

صد ملک دل به نیم نظر می‌توان خرید

خوبان در این معامله تقصیر می‌کنند

قومی به جد و جهد نهادند وصل دوست

قومی دگر حواله به تقدیر می‌کنند

فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر

کاین کارخانه‌ایست که تغییر می‌کنند

می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب

چون نیک بنگری همه تزویر می‌کنند

شعر از حافظ

شعر در مورد ثبات قدم

به کرم ایستادگی فرمای

کز شره بر دو پای استادست

⇔⇔⇔⇔

ایستادگی یعنی لحظه های بدون داشتن تو

لحظه ای که دست به سینه در مقابل غرورم قد علم میکنی

و میگویی مهربانم نشد برو…..

⇔⇔⇔⇔

و ما را  ایستاده آفرید،

تا ایستادگی  را از یاد نبریم …

⇔⇔⇔⇔

در میدان عاشقی ایستادگی باید کرد

در اسرار عشق خود پختگی باید کرد

آسان مده عشق را به باد فنا

در راه عشق دلدادگی باید کرد

گر راه سخت است و لیلی بی قرار

همچو مجنون ایستادگی باید کرد

⇔⇔⇔⇔

کسی که در برابر خداوند زانو می زند؛

می تواند در برابر هر کسی ایستادگی کند …

بیشتر بخوانید : شعر در مورد پدر و مادر ، فوت شده و از دست رفته کودکانه

از هجوم باد هرزه نمی هراسم

که هر روز به آماجی می وزد

به ایلغار چشم تو

که باز گونه

تخم وحشت می ریزد آشنایم

آزادی واژه ایست که در زبان ما

مفهوم واحدی ندارد

در برابر سیلی که می آید

ایستادگی بی معناست

که قهرمانی افسانه ی دروغینی است

که هر کس سیمای خویش را در آن می خواند

شعر درباره ثبات داشتن

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند

واندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

بیخود از شعشعه پرتو ذاتم کردند

باده از جام تجلی صفاتم دادند

چه مبارک سحری بود و چه فرخنده شبی

آن شب قدر که این تازه براتم دادند

بعد از این روی من و آینه وصف جمال

که در آن جا خبر از جلوه ذاتم دادند

من اگر کامروا گشتم و خوشدل چه عجب

مستحق بودم و این‌ها به زکاتم دادند

هاتف آن روز به من مژده این دولت داد

که بدان جور و جفا صبر و ثباتم دادند

این همه شهد و شکر کز سخنم می‌ریزد

اجر صبریست کز آن شاخ نباتم دادند

همت حافظ و انفاس سحرخیزان بود

که ز بند غم ایام نجاتم دادند

شعر از حافظ

⇔⇔⇔⇔

 از آن، زمانه بما ایستادگی آموخت

که تا ز پای نیفتیم، تا که پا و سریست

⇔⇔⇔⇔

شوکت هزاران سال ایستادگی را فریاد می کرد ؟!

چگونه باید باور کرد که عظمتی به قدمت تمدّن

⇔⇔⇔⇔

ایستادگی کن تا روشن بمانی

شمع های افتاده خاموش می شوند.

بیشتر بخوانید : شعر در مورد تولد ، خودم و مادر و پسر و خواهر و دوست

در این زمانه رفیقی که خالی از خلل است

صراحی می ناب و سفینه غزل است

جریده رو که گذرگاه عافیت تنگ است

پیاله گیر که عمر عزیز بی‌بدل است

نه من ز بی عملی در جهان ملولم و بس

ملالت علما هم ز علم بی عمل است

به چشم عقل در این رهگذار پرآشوب

جهان و کار جهان بی‌ثبات و بی‌محل است

بگیر طره مه چهره‌ای و قصه مخوان

که سعد و نحس ز تاثیر زهره و زحل است

دلم امید فراوان به وصل روی تو داشت

ولی اجل به ره عمر رهزن امل است

به هیچ دور نخواهند یافت هشیارش

چنین که حافظ ما مست باده ازل است

شعر از حافظ

⇔⇔⇔⇔

میان سادگی من و ایستادگی تو

راهی هست

که تجربه کرده¬ام

اما

کبوتری که می¬خواستم

میان سکوت چشم¬ها و افتادگی آسمان مرده بود…

⇔⇔⇔⇔

 به قدر آنچه کنند ایستادگی در فکر

سخن به گرد جهان آنقدر روان گردد

⇔⇔⇔⇔

 چنان که گردش پرگار ار فشردن پاست

روانی سخن از ایستادگی باشد

⇔⇔⇔⇔

غریب نیست ز سیل ایستادگی صائب

شکیب عاشق بیتاب تازگی دارد

بیشتر بخوانید : شعر در مورد تلاش و کوشش ، و موفقیت و پشتکار سعدی

غوغای

چشم های تو اینک

با بی چقدر بهار

چقدر تابستان

تنت حریم ویرانی مرا

حصار ترد خواستن می کند

حصار ایستادگی در برابر

غوغای مرگ بار

بی تو ازادی

بخیل می شود لبان دوخته ام

سکوت می کنم

و می شکند دستهای ساده من

در بی نهایت مشکوک اغوش تو

تو را مثل تمام خوبی ها

مثل کودکی هایم

چقدر بهانه بگیرم

⇔⇔⇔⇔

نفس گداخته خود را به گلستان برسان

که ایستادگی این کاروان نمی داند

شعر در مورد ثبات قدم از شاعران بزرگ

چنان که گردش پرگار ار فشردن پاست

روانی سخن از ایستادگی باشد

گشاده روی به اخوان سلوک کن صائب

که فیض صبحدم از روگشادگی باشد

شعر از صائب تبریزی

⇔⇔⇔⇔

ملک این مزرعه دانی که ثباتی ندهد

آتشی از جگر جام در املاک انداز

غسل در اشک زدم کاهل طریقت گویند

پاک شو اول و پس دیده بر آن پاک انداز

یا رب آن زاهد خودبین که به جز عیب ندید

دود آهیش در آیینه ادراک انداز

چون گل از نکهت او جامه قبا کن حافظ

وین قبا در ره آن قامت چالاک انداز

شعر از حافظ

⇔⇔⇔⇔

از ثبات خودم این نکته خوش آمد که به جور

در سر کوی تو از پای طلب ننشستم

عافیت چشم مدار از من میخانه نشین

که دم از خدمت رندان زده‌ام تا هستم

در ره عشق از آن سوی فنا صد خطر است

تا نگویی که چو عمرم به سر آمد رستم

بعد از اینم چه غم از تیر کج انداز حسود

چون به محبوب کمان ابروی خود پیوستم

بوسه بر درج عقیق تو حلال است مرا

که به افسوس و جفا مهر وفا نشکستم

صنمی لشکریم غارت دل کرد و برفت

آه اگر عاطفت شاه نگیرد دستم

رتبت دانش حافظ به فلک بر شده بود

کرد غمخواری شمشاد بلندت پستم

شعر از حافظ

بیشتر بخوانید : شعر در مورد تجربه ، تلخ و زندگی و جدید به زبان عربی

شکوه سلطنت و حسن کی ثباتی داد

ز تخت جم سخنی مانده است و افسر کی

خزینه داری میراث خوارگان کفر است

به قول مطرب و ساقی به فتوی دف و نی

⇔⇔⇔⇔

شقایق را شقایق را تو شاکر بین و گفتی نی

تو هم نو شو تو هم نو شو بهل نطق بیاتی را

شکوفه و میوه بستان برات هر درخت آمد

که بیخم نیست پوسیده ببین وصل سماتی را

زبان صدق و برق رو برات مؤمنان آمد

که جانم واصل وصلست و هشته بی‌ثباتی را

شعر از مولانا

آخرین بروز رسانی در : چهارشنبه 8 دی 1400
کپی برداری از مطالب سایت با ذکر نام پارسی زی و لینک مستقیم بلا مانع است.